એક વાર ચાઉમાઉ રાજા ગાદી પર બિરાજ્યા હતા, ને દિવાન હાઉવાઉ બાજુમાં ખડા હતા. એટલામાં એક ભરવાડે આવી ફરિયાદ કરી: 'મહારાજ, મારા ગામની ભાગોળે તળાવના કિનારે હું ભાથું ખાવા બેઠો હતો, ત્યાં એક પઠ્ઠો બદમાશ આવી મારું બધું ખાવાનું પડાવી ખાઈ ગયો; હું એ પઠ્ઠાને અહીં પકડી લાવ્યો છું. આપ એને સજા કરો.'
'જરૂર સજા કરીશ.' રાજાએ કહ્યું. 
'ગુનેગારને!' રાજાએ કહ્યું. 
'તો પહેલાં ગુનેગાર નક્કી કરો! હું કહું છું કે આ ભરવાડ ખોટું બોલે છે. એ જ ગુનેગાર છે.' 
ત્યાં ભરવાડે કહ્યું: 'હું ખોટું નથી બોલતો, મહારાજ. આ પઠ્ઠો ખોટું બોલે છે. મારા ગામની ભાગોળે તળાવની પાળે આજે એણે મને લૂંટી લીધો છે.' 
રાજાએ પઠ્ઠાને પૂછ્યું: 'બોલ, આ વિશે તારે શું કહેવું છે?' 
પઠ્ઠાએ કહ્યું: 'મહારાજ, આ ભરવાડ 'મારું ગામ', 'મારું ગામ' કરે છે, તે શું એ ગામનો ધણી છે?' 
'એ ધણી શાનો? ધણી તો હું છું. કેમ અલ્યા, ખરી વાત?' 
ભરવાડે કહ્યું: 'હા, બાપજી. હું ધણી નથી; ધણી આપ છો!' 
પઠ્ઠાએ કહ્યું: 'સાબિત થઈ ગયું, મહારાજ, કે એ જૂઠો છે. મારું ગામ, મારું ગામ કરે છે, પણ એનું કોઈ ગામ જ નથી. અને ગામ જ નથી તો પછી ગામની ભાગોળ કેવી અને ભાગોળમાં તળાવ કેવું? તળાવની પાળે એને બેસવાનું કેવું, ને વળી ભાથું ખાવાનું કેવું? વાત સાવ ગપ છે, મહારાજ!' 
રાજા કહે: 'બરાબર, બરાબર!' 
ત્યાં તો ભરવાડે રાડ પાડી કહ્યું: 'મહારાજ, એ જૂઠો છે, બદમાશ છે, મારા ગામની ઓતરાદી દિશાએ ભૂખિયું તળાવ છે.' 
પઠ્ઠો ખડખડ હસી પડી બોલ્યો: 'મહારાજ, સાવ ડિંગ! સાવ ખોટું! આખી દુનિયા જાણે છે કે મહારાજા ચાઉમાઉના રાજ્યમાં ઓતરાદી દિશા જ નથી માત્ર પૂર્વ ને પશ્ચિમ બે જ દિશાઓ છે, પૂર્વમાં સૂરજ ઉગે ને પશ્ચિમમાં આથમે. એને ઓતરાદી દિશાની જરૂર જ નથી! અને ઓતરાદી દિશા જ જો નથી, તો પછી ઓતરાદી દિશામાં ભૂખિયું તળાવ કેવું? અને તળાવની પાળે ભરવાડનું બેસવાનું કેવું? અને મારે એને લૂંટી ખાવાનું કેવું?' 
એકદમ દીવાન ઉત્સાહમાં આવી પઠ્ઠાને હેતથી ભેટી પડ્યો ને બોલ્યો: 'બરાબર! બરાબર! જ્યાં ઓતરાદી દિશા જ નથી ત્યાં લૂંટી ખાવાનું કેવું? જે ખાધુંપીધું એ બધું બાપનું જ સમજવું.' 
'બાપનું જ તો!' પઠ્ઠાએ કહ્યું. 
રાજાએ ભરવાડને ગુનેગાર ઠરાવી કહ્યું: 'તું રાજ્યનો ગુનેગાર છે. હું તને મારા રાજ્યમાંથી દેશનિકાલ કરું છું ને આ પઠ્ઠાને જે ગામ નથી એનો મુખી બનાવું છું.' 
(રમણલાલ સોની લિખીત બાળવાર્તા સંગ્રહ 'ચીની ચાઉમાઉ, એનો દીવાન હાઉવાઉ'માંથી, પ્રકાશક: શ્રી હરિહર પુસ્તકાલય, સુરત, પહેલી આવૃત્તિ: 1967)
 
No comments:
Post a Comment