વહેલી સવારે તે યોજવામાં આવેલી, છતાં ઘણા લોકો તેમાં હાજર રહ્યા.
લોકો ઉત્સુકતાથી રાહ જોઈને બેઠા કે નીરો ક્યારે આવે.
નીરોને આવવામાં વિલંબ થયો એ દરમિયાન સૌને ચા-કૉફી પીરસવામાં આવ્યાં.
એ પછી પણ નીરો ન આવ્યો.
રાહ જોતાં જોતાં ભોજનનો સમય થવા આવ્યો, છતાં લોકોએ ધીરજ ટકાવી રાખી. નીરોને એમ કંઈ ઓછો છોડાય?
આખરે બપોરે નીરો આવ્યો.
સૌને હાશ થઈ.
પણ એ રાહત ક્ષણજીવી નીવડી.
નીરોનું રૂપાંતર તાડીમાં થઈ ગયું હતું.
પછી શું?
તાડીને વાઈન માનીને સૌએ ટટકાવી અને ખુશ થતાં થતાં ઘેર ગયાં.
સૌનો એક જ પ્રતિભાવ હતો: 'આટલુંય કોણ કરે છે?'
(By clicking on image, the URL will be reached.)
(The images are symbolic)
No comments:
Post a Comment