"મિત્રો, આજના આપણા વક્તાશ્રી ખરેખર વિદ્વાન છે. નામની પરવા કર્યા વિના તેઓશ્રીએ અનેક પુસ્તકો લખ્યાં છે. મારા-તમારા-આપણા સૌના વાંચવામાં એ પુસ્તકો આવ્યાં હશે, છતાં આપણને અંદાજ નહીં હોય કે એ પુસ્તક તેઓશ્રીના કરકમળ વડે લખાયેલું હશે. અમે આ કાર્યક્રમના મુખ્ય વક્તાશ્રી બનવા માટે તેઓશ્રીને નિમંત્રણ આપવા ગયા ત્યારે તેઓશ્રીએ તરત તેનો સ્વીકાર કરી લીધો. બાકી જાણીતા સાહિત્યકારો કેવો ભાવ ખાય છે એ આપણે સૌ ક્યાં નથી જાણતા? એ તો ઠીક, એમણે તો એ હદે કહ્યું કે તમે પુરસ્કાર નહીં આપો તો પણ ચાલશે.
તમે તો જાણો છો, સુજ્ઞ વાચકશ્રીઓ, કે આપણા સાહિત્યકારો જે ગામમાં ડામરનો રોડ પણ ન હોય ત્યાં બોલવા આવવા માટે પ્લેનની ટિકિટનું ભાડું માગતા હોય છે. હું મારી વાત વધુ લંબાવતો નથી, પણ મુદ્દે એટલું જ કહેવું છે કે આવા મહાનુભાવનું આપણી વચ્ચે ઉપસ્થિત હોવું આપણું સદ્ભાગ્ય છે. તેઓશ્રીનો ફક્ત એક જ આગ્રહ હતો. એમણે કહેલું કે એમનું વક્તવ્ય શરૂ થાય એ અગાઉ એમના પરિચયમાં પણ સમય ન વેડફવો. તેઓશ્રીના કહેવા મુજબ આવા પરિચયોમાં નકરી અતિશયોક્તિની સાથોસાથ નર્યાં જૂઠાણાં અને બિનજરૂરી લંબાણ હોય છે. મેં એમને ખાતરી આપી હતી કે સાહેબ, આપડે એવું કશું નહીં બોલીએ. તેઓશ્રીએ ફક્ત એક જ શરત મૂકી હતી, જે સાવ મામૂલી હતી. અને તે એ કે એમણે લખેલાં પુસ્તકોનાં નામની યાદી વાંચી સંભળાવવી, જેથી ઉપસ્થિત સુજ્ઞ વાચકોને એમના કાર્યનો અંદાજ મળી રહે. આવા અદના લેખકશ્રીને પહેલાં આપણે જોરદાર તાળીઓથી વધાવીએ.
No comments:
Post a Comment